Kat Mülkiyeti Kanunu’nda yapılan değişikler beni düş kırıklığına uğrattı. “Dağ fare doğurdu” dense hiçte yanlış olmaz. Yasa koyucuların tüm aksaklıkları ceza ile gidermek gibi bir koşullanmaları var. Her yaptıkları yasada akıllarına ilk gelen ceza oluyor. Özendirme, eğitme, işleyişi kolaylaştırma akıllarına gelmiyor bir türlü.  Yazık…

Apartman ve site yönetimi gerçekten önemli.550 kişilik bir parlamento 184 kişiyle toplanıp görüşebilirken, 400 bağımsız bölümün olduğu bir site ancak 201 kişi ile toplanabiliyor. Yönetime seçilecek kişinin de en az 201 oy alması gerekiyor. Bunu sağlamak mümkün olmayınca, insanlar yasaya uygun olmayan biçimde, toplandıkları sayıyla yetiniyorlar. Yasaya uyanlarda sitelerine kayyım istiyorlar…

İnsanımız apartmanını ve sitesini yönetmede çok başarısız. Apartman ve site yönetimini beceremeyen bir toplumun, kent ve ülke yönetiminde de sıkıntılar yaşaması kaçınılmaz oluyor. Ben yapılacak değişikliklerle, sitelerin yönetiminin kolaylaştırılacağını, bunun bir demokrasi eğitimi olacağını düşünmüştüm. Boşuna

Kentlerde köylüler gibi yaşadığımız için, kör topal kentleşme oluyor ama, kentlileşme sağlanamıyor. Kentlileşme sağlanamayınca da demokrasi etkinleşemiyor.

TBMM’de, yetersiz kaldığı görülen, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun bazı maddelerinin değiştirilmesi için çalışma yapılmasını önemli bir fırsat olarak gördüğüm için, önceki dönem milletvekillerinin tümüne yararlı olur diye hazırladığım bir çalışmayı göndermiştim. Ancak anlıyorum ki, pek inceleyen olmamış.  

Aslında, Kat Mülkiyeti Yasası’nın bazı maddelerinin değiştirilmesi yerine, yeni bir yasa yapılmalıydı. Yeni yasanın adı da Kentleşme ve Kentlileşme için Paydaşlık Yasası olmalıydı. Bu Yasa kentli yurttaşın, paydaşın el kitabı olabilmeliydi.

Apartman ve sitelerde oluşturulan Kat Malikleri Kurulu, toplumun aileden sonra, ikinci ve önemli kurumudur. Bu kurumu demokrasimizin en küçük birimi sayabiliriz. İnsanımız apartmanını, sitesini yönetmeyi bu kurumda öğrenecek ve öğrendiklerini, kent ve ülke yönetimine taşıyacaktır. Bu kurum toplumumuzun kentlileşebilmesi ve ortak sorunlarını ortaklaşa çözme alışkanlığı kazanması içinde önemlidir. Bu nedenle konunun önemine yaraşır bir özenle ele alınması yapılacak değişikliğin, soruna köklü ve kalıcı çözüm getirmesini beklerdik. Olmadı.  

Yapılacak düzenleme ile, kayıt dışının kayıt altına alınması; kullanılmayan sığınakların kullanılır duruma getirilerek, ekonomiye kazandırılması; Topluma birlikte iş görme alışkanlığının kazandırılması; paydaşlık bilincinin verilmesi; kentlileşmenin hızlandırılması; toplumsal dayanışmanın güçlendirilmesi, sağlanabilirdi.

Yasayla getirilenler sadece yeni cezalar. Kat İrtifakını kurdurdunuz ve Yapı Kullanım İzni’ni aldınız diyelim eğer bir yıl içinde Kat Mülkiyetine geçmezseniz ödeyeceğiniz ceza bin yeni Türk lirası. Bir diğer yenilik olarak, geçimsiz, sürekli sorun çıkaran kat malikinin konutu hakim kararıyla bedeli dava açanlar tarafından ödenerek elinden alınabiliyor. Bu durum yeni değil ki, Kat Mülkiyeti Yasası’nda zaten vardı. Olmayan uygulamasıydı. Peki, şimdi olacak mı? Sanmıyorum.

Demokrasiyi içine sindiremeyen insanlar, demokratik yasalar çıkaramıyorlar. Her sorunu ceza ile çözmeye alışan toplumlar, uzlaşmayı, paylaşmayı, demokratik yönetimi beceremiyorlar…

Kat Mülkiyeti yasasında yapılan değişiklikler yetersiz ve sorun çözmekten uzak olduğu için yakında yeniden gündeme gelmesi kaçınılmaz olacaktır.

Kat Mülkiyeti Yasası’nda yapılan değişikliklerin yetersiz kalmasının sorumluluğunu salt iktidar partisinin milletvekillerine yüklemek haksızlık olur. Parlamento çalışmalarını yakından izledim. Yasa değişikliğine, tüm partiler oy verdiler. Üzerinde uzlaştıkları ender konulardan birisi oldu Kat Mülkiyeti Yasası… Güzel bir fırsatı değerlendirip, sorunları çözecek kalıcı bir yasa çıkaramadılar. Hadi,  Milletvekilleri konunun yabancısıydı diyelim. Yasa değişikliğine, toplumun da katkısı olmadı.  Anlayacağınız düzenli, kurallı yaşamayı sevmiyoruz. Sağlıklı kentleşmeyi ve birlikte yaşamayı beceremiyoruz….

Mustafa Pala